Σαν σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε τον προεδρικό θώκο της Νέας Δημοκρατίας
Στην μάχη της κούρσας για τον νέο Πρόεδρο της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εισήλθε ως το απόλυτο αουτσαιντερ. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως η υποψηφιότητα, όπως και η μετέπειτα εκλογή του, υποτιμήθηκαν όσο λίγες, είτε από μέρος στελεχών της ίδιας της Νέας Δημοκρατίας, είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα.
Στις πλάτες του, ο σημερινός Πρωθυπουργός, κουβαλούσε ορισμένα «βαρίδια» και ορισμένους δυσμενείς για τον ίδιο χαρακτηρισμούς από τους οποίους και θα έπρεπε να απεμπλακεί άμεσα, αν όντως επιθυμούσε η παραμονή του στο τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας να συνοδευθεί από επιτυχίες.
Συγχρόνως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλήθηκε να διαχειριστεί μία σειρά συνεχόμενων ηττών που η Νέα Δημοκρατία είχε δεχθεί, απέναντι σε έναν αντίπαλο που την περίοδο εκείνη έμοιαζε ισχυρότερος από ποτέ άλλοτε.
Οφείλουμε να θυμίσουμε πως ο Αλέξης Τσίπρας είχε κερδίσει μερικούς μήνες πριν –ξανά- Βουλευτικές Εκλογές, παρά το γεγονός πως είχε τρόπον τινά αποδεχθεί την μνημονιακή πολιτική και παρά το γεγονός πως είχε δει πολλά από τα υψηλόβαθμα στελέχη του να τον εγκαταλείπουν.
Το εγχείρημα λοιπόν «κερδίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ» το οποίο και ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις 10 Ιανουαρίου του 2016, ήταν ένα «βουνό», το οποίο και καλούνταν να ανέβει, δίχως να έχει περιθώρια για ήττες και αποτυχίες. Θυμίζουμε πως παρελθοντικά, υπήρξαν αρκετοί Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας οι οποίοι ενώ είχαν αναλάβει της ηγεσία, στις πρώτες τους Βουλευτικές Εκλογές ηττήθηκαν.
Ο Γεώργιος Ράλλης το 1981, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1985, ο Μιλτιάδης Έβερτ το 1996, αλλά και ο Κώστας Καραμανλής το 2000. Στην περίπτωση του τότε νεοεκλεγέντος αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, αντίστοιχα περιθώρια δεν υπήρχαν.
Αν κάποιος έπρεπε απαραίτητα να σταθεί μόνο σε ένα κεφάλαιο της Προεδρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Νέα Δημοκρατία, θα έμενε στην μέθοδο της υποτίμησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ από τη πρώτη κιόλας ημέρα επέλεξε επικοινωνιακά να «μικρύνει» τον σημερινό Πρωθυπουργό, προχωρώντας σε μία σειρά από τοποθετήσεις γεμάτες αλαζονεία, και βεβαιότητα πως θα αποτελεί ένας αντίπαλος ιδιαιτέρως «εύκολος».
Το 2019, αποτέλεσε ένα έτος κατά το οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσω της εμπιστοσύνης που οι πολίτες του παραχώρησαν, απάντησε προς πάσα κατεύθυνση. Το ίδιο θα έλεγε κάποιος πως συνέβη και με το 2020, κατά το οποίο παρά τις τεράστιες δυσκολίες που η κυβέρνηση κλήθηκε να αντιμετωπίσει, κατάφερε να συνεχίσει να έχει με την πλειοψηφία των πολιτών μία σχέση αλληλοκατανόησης και αμοιβαίων υποχωρήσεων.
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ο ίδιος προσωπικά αλλά και η ΝΔ, δείχνουν να συνεχίζουν να απολαμβάνουν την εμπιστοσύνη του της πλειοψηφίας του εκλογικού κοινού, δείγμα του γεγονότος πως αυτός ο μακρύς δρόμος από το 2015 έως και σήμερα χαρακτηρίζεται από επιτυχία.
